چگونه فرد به یک بیماری آمیزشی مبتلا می شود؟

منبع پایگاه پارسی طب

مقدمه
چگونه فرد به یک بیماری آمیزشی مبتلا می شود؟
چه عواملی خطر آلودگی را افزایش می دهند؟
علایم بیماریهای آمیزشی چیست؟
آیا بیماریهای آمیزشی درمان پذیرند ؟
چگونه خود را از تماس جنسی نامطمئن حفاظت کنیم؟


مقدمه
رابطه جنسی یکی از غرایز اصلی برای بقاء بشر است ولی می تواند راهی برای ورود عوامل بیماری زا باشد.
تا کنون حدود بیست نوع بیماری شناخته شده که می توانند از طریق تماس جنسی سرایت کنند.از این میان می توان ایدز،سوزاک،سیفیلیس،تبخال تناسلی و... را نام برد.


چگونه فرد به یک بیماری آمیزشی مبتلا می شود؟
عفونت های آمیزشی عمدتا به دنبال برقراری روابط جنسی نا مطمئن ایجاد می شوند.بسیاری از این عفونتها می توانند در طی حاملگی و زایمان از مادر آلوده به نوزاد سرایت کنند.
برخی از این بیماریها علاوه بر آمیزش جنسی ، از طریق تماس خونی مثل استفاده مشترک از سرنگ و سوزن و یا سایر وسایل تیز و برنده سرایت می کنند ، که از آن جمله می توان ایدز و هپاتیت B و C را نام برد.

چه عواملی خطر آلودگی را افزایش می دهند؟
- شرکای جنسی متعدد
- تکرار تماس های مشکوک
- ایجاد زخم و خراشیدگی در زمان تماس جنسی
- تماس جنسی در زمان قاعدگی
- عدم استفاده از پوشش محافظ ( کاندوم )

علایم بیماریهای آمیزشی چیست؟
بروز علائم زیر ممکن است به دلیل یک بیماری آمیزشی باشد:
1- ترشح غیر طبیعی ( افزایش مقدار ، تغییر رنگ و بو همراه خارش و سوزش ) از دستگاه تناسلی زن
2- زخم دستگاه تناسلی
3- برآمدگی جدید در کشاله ران به صورت یک طرفه یا دو طرفه
4- درد قسمت تحتانی شکم به همراه یکی از علائم فوق در زن
5- تورم بیضه
6- ترشح از مجرای تناسلی مرد
7- تورم ، قرمزی و ترشح چشم نوزاد ( بدلیل عفونت مادر)

آیا بیماریهای آمیزشی درمان پذیرند ؟
- اغلب بیماریهای آمیزشی درمان پذیرند.
- ممکن است همسر یا شریک جنسی شما در حالی که علامتی از بیماری ندارد آلوده شده باشد بنابراین با توجه به نظر پزشک ضرورت دارد همسر شما نیز همزمان تحت درمان قرار گیرد. در غیر این صورت احتمال آلودگی مجددا به شما سرایت کند.
- دوره درمان را کامل کنید.در طی دوره درمان از تماس جنسی پرهیز کنید و یا از کاندوم استفاده نمایید.
پزشک محرم اسرار شماست.مشکلات خود را با وی در میان بگذارید.از مصرف خودسرانه دارو یا مراجعه به افرادی که صلاحیت ندارند پرهیز کنید.

چگونه خود را از تماس جنسی نامطمئن حفاظت کنیم؟
- مطمئن ترین راه پیشگیری نداشتن رابطه جنسی خارج از چهارچوب خانواده است. کم کردن دفعات تماس جنسی مشکوک و تعداد شرکاء جنسی از احتمال آلودگی می کاهد.
- از تماس جنسی حفاظت نشده با افراد مشکوک،ناشناس یا کسانیکه رفتارهای پرخطر جنسی و اعتیاد تزریقی دارند باید پرهیز کرد.
- جلوگیری از تماس با خون یا ترشحات جنسی در یک رابطه مشکوک می تواند تا حدی فرد را در برابر آلودگی حفاظت نماید.
- کاندوم وسیله مناسبی برای حفاظت فرد می باشد. روش استفاده از کاندوم را از پزشک یا کارکنان بهداشتی ،درمانی سوال کنید.
- استفاده از الکل و مواد مخدر می تواند قدرت تصمیم گیری فرد را در زمینه انتخاب یک تماس جنسی مطمئن مختل سازد.

توجه :
بسیاری از افراد آلوده به عفونتهای آمیزشی و ایدز علایمی از بیماری ندارند در حالیکه می توانند آلودگی را به دیگران سرایت دهند پس در هر تماس جنسی مشکوک ، خطر آلودگی را در نظر داشته باشید.