چرا نباید همسرتان را مجبور به رابطه جنسی کنید
متأسفانه بین مراجعین به کلینیک های جنسی، تعداد زنانی که سالیان طولانی اجبار در رابطه جنسی با همسرشان را تجربه کرده اند، کم نیستند.
معمولا اجبار در رابطه جسنی مقعدی و رابطه دهانی بیشترین شکایت زوجه می باشد
مکررا در اتاق مشاوره، با زوجهایی برخورد میکنیم که در زمینه جنسی با هم تفاهم ندارند. به طور مثال یکی از زوجین تمایل به نزدیکی در هفت روز هفته را دارد و دیگری یک نوبت مقاربت را در هفته ترجیح میدهد یا اینکه یکی از زوجین رابطه جنسی خشن را میپسندد و طرف مقابلش رابطهای آرام دوست دارد، یا یکی از همسران تمایل به رابطه جنسی از طریق اورال یا آنال دارد و دیگری حاضر به مشارکت و همکاری نیست و...
در خوش بینانه ترین حالت احتمالا شماری از همسران از این عدم رضایت طرف مقابل بی اطلاع اند؛ اما در بدبینانه ترین حالت فرد متأسفانه هیچ توجهی به نارضایتی همسر خود ندارد و به تحت فشار قرار دادن همسرش ادامه می دهد.
همچنین بعضا مرد، رابطه جنسی را به هر قیمتی حق خود می داند. همسرش را به این احساس که به وی بدهکار است، وادار می کند؛ همسرش را در مقابل حمایت هایی که از وی می کند و امکاناتی که برایش تأمین می کند به پاسخ گویی جنسی مجبور می کند.
عضو انجمن سکسولوژیست ایران بیان کرد: بعضی دیگر به این بهانه که باید به وسیله رابطه جنسی عشق خود را ثابت کنی، همسر خود را وادار به رابطه جنسی می کنند در حالی که او رضایت ندارد. متأسفانه گاهی فرد از ترس عواقب "نه گفتن" به شریک جنسی خود و تهدیدهایی که می شود اجبار جنسی را تجربه می کند.
وی به شفا آنلاین گفت: تعلیمات تربیت جنسی حاکم بر جوامع در شکل گیری اجبار جنسی مؤثر است. طبق این تعلیمات نگاه افراد به روابط و تعاملات جنسی یک نگاه اجتماعی نیست بلکه یک نگاه جسمی-تناسلی است.
به عبارتی تعدادی برای رفع نیازهای بیولوژیکی خود دنبال وسیله هستند و استفاده ابزاری از همسر برای رفع عطش جنسی می تواند زمینه را برای معضل "اجبار جنسی" مهیا سازد.
متخصص رفتارشناسی جنسی بیان کرد: به نظر می رسد زنان بنا به دلایل متعددی به رابطه جنسی بدون رضایت تن می دهند که از تعلیمات و آموزه های دوران نوجوانی آنها نشأت می گیرد؛ برای نمونه با خود می گوید" اگر الان به نیاز همسرم پاسخ مثبت ندهم؛ او برای رفع نیازهای جنسی اش به راه های غیر اخلاقی کشیده می شود؟ به عبارتی این زنان به دلیل ترس و واهمه از عواقب نه گفتن تن به رابطه می دهد.
ضمن اینکه قویا معتقدیم که ارجح آن است که قبل از آنکه پیوند زناشویی منعقد شود، زوجین در زمینه روابط جنسی و ترجیحات خود با سلیقه هم آشنا شوند و در این زمینه گفتگو داشته باشند، اما اگر ناآگاهانه وارد زندگی مشترک شده و با این اختلافات مواجه شدند، چاره کار چیست؟
راه صحیح برخورد با این مساله گفتگوی مودبانه و محترمانه زوجین در فضایی امن و توام با مدیریت مثل اتاق مشاوره است. متاسفانه دانش جنسی در سطح جامعه ما با فقر شدیدی روبروست و این مساله پیر و جوان، تحصیل کرده و بیسواد، شهری و روستائی و... نمی شناسد.
خیلی از مسائل جنسی صرفا با چند ساعت آموزش صحیح برطرف میشوند و برخی دیگر که باقی بمانند با صحبت، توافق دو طرفه و یک برنامهریزی درست قابلیت حل و فصل دارند، درد زن و شوهرهای جامعه ما عدم گفتگوی درست است.
در واقع فرد نیازمند به برقراری روابط جنسی توجهی ندارد که آیا شریک جنسی من برای برقراری رابطه آمادگی دارد؟ رضایت دارد؟ از نظر خلقی در شرایط مساعدی هست؟ در واقع فرد در آن لحظه دنبال این است که نیاز جنسی یا فشار جنسی اش را بر طرف نماید و عملأ هیچ توجهی به رضایت طرف مقابل خود نمی کند.
عضو انجمن سکسولوژیست ایران تأکید کرد: حال آن که اجبار جنسی به درصد بالایی (70%) میان زوج های غیر عرفی و قانونی (اصطلاحا دوست دختر و دوست پسر) نیز بیشتر از رابطه عرفی و قانونی بین زن و شوهر دیده می شود.
وی با تأکید بر این که اگر نگاه زوجین به رابطه جنسی " نگاهی اجتماعی" باشد به طور قطع موفق خواهند شد؛ خاطرنشان کرد: زیرا در چنین صورتی فرد دارای نیاز جنسی ابتدا با خود می گوید که آیا همسرم هم به برقراری رابطه با من نیازمند است؟ آیا به این رابطه رضایت دارد یا نه؟
برای پیشگیری ازبروز اجبار جنسی بین زوجین باید حداقل اقدامات زیر در نظر گرفته شود:
- شناسایی حریم جنسی و توجه به محدودیت های جنسی فرد و اظهار نارضایتی
- احترام به حقوق و سلامت خود با گفتن "نه" به هرگونه اجبار و چانه زنی جنسی
- افزایش اعتماد به نفس
- شناسایی علامت های اجبار جنسی








