بچه‌دار نمی‌شویم و شوهرم دکتر نمی آید
9 سال از شروع زندگی مشترک‌مان می‌گذرد و بچه‌دار نمی‌شویم. دکترها می‌گویند باید هرچه زودتر برای درمان پیگیر شوید اما شوهرم می‌گوید که عجله‌ای نیست و هرچه قسمت باشد، همان می‌شود. وضع مالی‌مان متوسط است و مشکل مالی نداریم اما به نظر دکترها، نباید زمان را از دست بدهیم. شوهرم هم بچه دوست دارد اما از دکتر رفتن، خوشش نمی‌آید. من 35 و شوهرم 37 ساله است. توصیه‌تان چیست؟
مخاطب عزیز، مادر یا پدر شدن یکی از آرزوهایی است که هر فردی بعد از ازدواج برای رسیدن به آن برنامه ریزی می‌کند بنابراین درک می‌کنم که نگران از دست دادن زمان و نتیجه نگرفتن از درمان باشید. حق هم دارید به دنبال حل این مسئله باشید، این‌که همسرتان با شما در مسیر پزشکی همراهی نمی‌کند و از پیگیری درمان فرار می‌کند، نشان دهنده اضطراب درونی وی یا به نوعی ترس از رو به رو شدن با یک مشکل پزشکی و افتادن در فراز و نشیب بیماری و درمان است. البته اغلب مردها از مراجعه به پزشک در هر زمینه‌ای فرار می‌کنند به خصوص مسئله ناباروری. این موضوع به وضوح بیشتری در بین مردان دیده می‌شود. با وجود این و برای حل این مشکل، چند توصیه به شما دارم.
از تجربه‌های دوست‌داشتنی پدر شدن بگویید
در ابتد بهتر است آرامش خودتان را حفظ کنید. در مقابل همسرتان که ممکن است به
دلیل اضطراب درونی پیگیر مسائل پزشکی نمی‌شود، داشتن آرامش و دوری شما از بی
قراری و بی‌تابی کمک می‌کند، همسرتان با اضطراب درونی خود بهتر کنار بیاید و از
روند یا نتیجه درمان، ترس و نگرانی کمتری داشته باشد. در یک فضای آرام و به دور
از تنش تنها درباره تجربه زیبا و دوست‌داشتنی مادر یا پدر شدن صحبت کنید تا
شوهرتان به پیگیری درمان راغب شود.
با شوهرتان مشورت کنید
به جای این‌که یک زمان خاص را به شوهرتان برای رفتن به دکتر و ... دیکته کنید،
با او درباره زمان پیگیری درمان به توافق برسید. چند زمان را شما و چند زمان را
هم او برای درمان پیشنهاد کنید و بعد برای یک زمان و مقدمات آن اعم از نوبت
گرفتن، آزمایش ها و ... هماهنگ شوید. از نوع گفت‌وگویی که در برگیرنده سرزنش،
مقصر دانستن دیگری در صورت تاخیر در درمان یا منفی‌گرایی است، بپرهیزید و با
امید به نتیجه گرفتن از درمان به تلاش در این مسیر ادامه دهید.
به شوهرتان درباره توکل‌تان به خدا بگویید
در مقابل همسرتان که می‌گوید: «هرچه قسمت باشد، همان می‌شود» با او همراه شوید
و او را تایید کنید، به این ترتیب که بگویید: «همه ما تسلیم امر خدا هستیم و
امید و توکل همه ما به حضرت حق است اما خداوند هم اسباب و امکاناتی در دنیا
برای رسیدن ما به خواسته‌های‌مان قرار داده است که از آن هم استفاده می‌کنیم».
بعد از انجام این مراحل، در صورت حل نشدن مشکل از یک مشاور خانواده کمک
بگیرید. گاهی ممکن است علت پیگیری نکردن از طرف همسرتان وجود مشکلات زناشویی در
دیگر زمینه‌ها باشد که نیاز به مشاوره تخصصی دارد.
بیشتر بخوانید: رفتار با همسری که نمی تواند بچه دار شود
بیشتر بخوانید: همسرم بچه دوست ندارد
نویسنده : زهره حسینی| مشاور و دانش‌آموخته دانشگاه علامه طباطبایی
