احساس پشیمانی در دوران عقد و نامزدی
کات یک رابطه عاطفی، برای همیشه!
به هر دلیلی گمان می‌کنید در انتخاب همسرتان دچار اشتباه شده‌اید و هر چه زودتر باید این رابطه غلط را سر و سامان دهید و به خاتمه‌اش بیندیشید؟
شاید تراژدی تلخ‌تر از قطع یک رابطه عاطفی نباشد، تراژدی که گاهی با ندانستن چگونگی خاتمه، بر شدت ناراحتی آن می‌افزایید و با عذاب وجدان و احساس گناهی پیش می‌روید که شاید سنگینی‌اش سالیان سال بر دوشتان بماند.
برای اتمام یک رابطه عاطفی بهتر است:
هرگزعجله نکنید
به هم زدن یک رابطه عاطفی، چهره خوشایندی در پرونده زندگی شما و همسرتان ندارد. جدایی در دوران عقد، شما را انگشت‌نما می‌کند و حرف و حدیث‌های اطرافیان و لطمات متعاقب آن، سالیان سال بر دلتان خواهد ماند و حتی زندگی آینده‌تان را نیز دچار مشکل خواهد نمود. با خودتان خلوتی داشته باشید و بار دیگر نگرانی‌هایتان را بررسی کنید و همه ماجراهایی را که شما را به جدایی سوق می‌دهد، با نگاهی بی‌طرفانه از نظر بگذارنید. به دنبال علت اصلی بگردید و به درست و نادرست بودن به هم زدن رابطه‌تان به خاطر آن علت نیز فکر کنید. گاهی جدایی بر سر مسائل پیش پا افتاده‌ای است که شاید خودتان نیز پس از فروکش کردن آتش خشم، به آن بخندید و خود را مؤاخذه کنید که چرا چنین کردید و به عواقب آن نیندیشید؟ علت جدایی باید چیز بسیار مهمی باشد که شما در انتخاب‌تان متوجه آن نشده بودید، مثل: اعتیاد، اختلالات بزرگ شخصیتی و اخلاقی و...
اگر گمان می‌کنید قادر به حل اختلاف نیستید، علت را با افرادی عاقل و بالغ در میان بگذارید و نظر آنان را نیز جویا شوید «متخصصان روان‌شناس مجرب، برترین هستند» اگر آن‌ها نیز ادامه رابطه را به صلاح ندانستند، دیگر تعلل نکنید و دست به کار شوید. اینجاست که باید بی‌خیال حرف مردم شوید و به زندگی آینده‌تان که ارزشی بسیار دارد، بیندیشید. برگشتن از نیمه راه ضرر، مفید به فایده است.
مسئولیت قطع رابطه را شخصاً به عهده بگیرید
تصمیم قاطعانه خود را به خانواده اطلاع دهید، اما هرگز از آن‌ها نخواهید شروع کننده قطع این ارتباط عاطفی باشند؛ یا کاری نکنید که حرف آخر که حرف دل شماست از زبان طرف مقابلتان بیرون بیاید. مسئولیت‌پذیر و شجاع باشید و صریحاً اعلام نظر کنید. در نشستی صمیمانه و رو در رو با همسر یا نامزدتان، علت را بیان کنید و دلایل درست نبودن ادامه رابطه را توضیح دهید؛ نظرات او و حتی خانواده‌اش را هم بشنوید و راجع به آن‌ها بیندیشید؛ اما اگر راه به جایی نبردید، سعی کنید بدون آن‌که فرد مقابل را زیر سؤال ببرید و یا او را تنها مقصر این داستان قلمداد کنید، تکلیف رابطه‌تان را مشخص کنید.
نکته اول: مراقب کلامتان باشید. سعی کنید ایراد طرف مقابل را مستقیم و توهین‌آمیز مقابلش نگویید بلکه فقط اصل مطلب را بیان کنید، طوری حرف نزنید که عزت نفسش خدشه‌دار شود و یا فکر کند پر از ایراد است و مشکلی بزرگ دارد!
نکته دوم: به یک توضیح مختصری که مشخص کند چرا شرایط آن‌گونه که باید پیش نرفته است، بسنده کنید. هرگز سعی نکنید طرف مقابل را به پذیرش علت مجبور سازید، چرا که بی‌گمان با اصرار به این امر، تا بی‌احترامی و خشونت پیش خواهید رفت.
نکته سوم: هرگز از جملات کلیشه‌ای چون «من لایق تو نیستم! من نمی‌توانم تو را خوشبخت کنم! تو بهترینی، مشکل از من است و...» استفاده نکنید.
متانت خود را حفظ کنید
این سناریوی غم‌انگیز، برای هر شنونده‌ای ناراحت‌کننده است، چه برسد برای کسی که آن را تجربه می‌کند؛ پس خودتان را برای شنیدن هر توهین و تحقیری آماده کنید، اما در همه حال کنترل خود را حفظ کرده و اجازه ندهید گفته و یا رفتاری از شما، بیش از این باعث تکدر خاطر طرف مقابل و خانواده‌اش شود.
اتفاق را در بوق و کرنا نکنید
بی تردید دوستان و آشنایان، پی‌جوی علت به هم خوردن رابطه‌تان خواهند بود. اشتباه است آنان را از چند و چون ماجرا مطلع سازید و ایرادهای دیگری را همه‌جا جار بزنید. با بیان عبارت کلی چون «با هم توافق نداشتیم» به کنجکاوی دیگران خاتمه دهید و اجازه ندهید بیش از پیش نمک به زخمتان بپاشند و یا آتش بیار معرکه شوند.
آداب خداحافظی را کامل به جا آورید
شاید هنوز درگیری عاطفی داشته باشید و بخواهید در یک ارتباط دیگر جز ازدواج، با او ادامه رابطه دهید. هیچ‌گاه چنین نکنید، این ارتباطات به هر دوی شما آسیب می‌رساند و پروسه‌ی فراموشی را به تأخیر می‌اندازد. بدانید تداوم یک رابطه غلط، مخرب‌تر از نبود یک رابطه احساسی است. با بیان آرزوی خوشبختی و قدردانی از روزهای خوش سپری شده و ابراز ناراحتی از به هم خوردن آن، از یکدیگر برای همیشه خداحافظی کنید و دور امید بازگشت را خط قرمز بکشید.
نسرین صفری- کارشناس ارشد روان‌شناسی
